شیــل

یادداشت‌های حسن علیزاده شیل‌سر

۴ مطلب با موضوع «سیاست داخلی» ثبت شده است

خداحافظ آقای روحانی

دیروز، دوازدهم مرداد ۱۴۰۰، کلید اتاق ریاست‌جهوری از سوی حسن روحانی تحویل ابراهیم رییسی شد و به طور رسمی عمر هشت ساله‌ی ریاست جمهوری روحانی به پایان رسید. قضاوت دوران ریاست جمهوری روحانی نیاز به گذشت زمان دارد چرا که اصولا هر قضاوتی امری نسبی و در قیاس با متغیرهای بی‌شماری است که جز با گذشت زمان به شفافیت لازم نمی‌رسد؛ ولی اگر بخواهیم به طور کلی و گذرا نسبت به دوران ریاست جمهوری روحانی نظری داشته باشیم، می‌بایست دوره‌ی هشت ساله‌ی وی را به دو وقت پنج‌ساله و سه‌ساله تقسیم کنیم. نخست از زمان امضای برجام و باز شدن درهای کشور به روی سرمایه‌گذارن خارجی و دوم از زمان خروج آمریکا از برجام و فشار تحریم‌های شدید و البته کرونا.

  • ۰ نظر
    • چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۴۰۰

    محدودسازی اینترنت، در لباس مصونیت

    امروز ششم مرداد در خبرها داشتیم که در جلسه‌ای غیرعلنی با رای موافق ۱۲۱ تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، قرار شد تا طرح موسوم به «صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی و سامان‌دهی پیام‌رسان‌های اجتماعی» در چارچوب اصل ۸۵ قانون اساسی به کمیسیون تخصصی برود. این امر بدین معناست که هر یک از نمایندگان حق رأی خود را در این طرح به کمیسیون تفویض نموده تا پس از تصویب در آن کمیسیون، بدون نیاز به طرح دوباره در صحن علنی مجلس و جهت اجرای آزمایشی، مستقیم به شورای نگهبان برود.

    از پیش بسیاری از کاربران در فضای مجازی دغدغه‌ها و نگرانی‌های خود از اجرایی شدن این طرح را ابراز داشته بودند و حتی کارزاری هم با امضای نیم‌میلیونی (تا به اکنون) خطاب به مجلس شورای اسلامی با خواست متوقف ماندن تصویب این طرح، دایر شده بود. با این همه در جلسه‌ی نیم‌ساعته و غیرعلنی امروز مجلس، طرح راه خود را در میان انبوه اعتراضات پیش گرفت. ااین امر بر التهاب جامعه افزوده است. جامعه‌ای با آن همه نگرانی که با نسیمی هم لبریز شده و طاقتش طاق.

  • ۱ نظر
    • چهارشنبه ۶ مرداد ۱۴۰۰

    چرا انتخابات، چرا رأی

    حال ما این روزها خوب نیست؛ هنوز شیرینی لغو تحریم‌ها و هم‌دلی آحاد مختلف مردم در به کرسی نشاندن این شعار که «به عقب باز نمی‌گردیم» درر دو انتخابات مجلس شورای اسلامی و ریاست‌جمهوری زیر زبانمان جا خوش نکرده بود که هم در عرصه خارجی و هم در داخل با موانع شدیدی مواجه شدیم. از بد حادثه یا خوب آن! از سال‌ها پیش از انقلاب ۵۷، هر چهار سال یک بار، یک چشم‌مان باید به انتخاب رییس‌جمهور خودمان باشد و چشم دیگر به شخصی که قرار است مستأجر جدید کاخ سفید شود. این بار قرعه به نام دونالد ترامپ افتاد. از روندی که در کمپین انتخاباتی ایشان شروع شده بود می‌شد حدس زد که چه آینده‌ای در انتظار توافق هسته‌ای و لغو تدریجی دیگر تحریم‌ها خواهد بود. شد آنچه نمی‌خواستیم. تحریم‌های قبلی برگشت، توافقات جدید در حوزه‌هایی همچون خرید هواپیما، انرژی و خودرو بر هم خورد، سرمایه‌گذارانی که مایل به سرمایه‌گذاری در ایران بودند نیز یکی یکی چمدان‌هایشان را بستند و عطای ایران را به لقای واشنگتن بخشیدند! ما ماندیم و غمی کهنه؛ تحریم و باز هم تحریم.

  • ۱ نظر
    • دوشنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۸

    زیباکلام اینجا، زیباکلام اونجا، زیباکلام همه جا

    پیش از هر چیز و برای مبرا کردن نوشته از هرگونه شائبه‌ای، می‌بایست خاطرنشان کنم که بله درست حدس زدید. عنوان این جستار یادآور شخصیت کارتونی مشهور و البته دوست‌داشتنی چند دهه پیش به نام «زبل خان» است. اگر در ذهنتان این جمله یعنی زبل خان اینجا، زبل خان اونجا، زبل خان همه‌جا تداعی شده، مشکلی ندارم، شاید چون در ذهن من هم همین‌طور بوده. زبل خان یک شکارچی همیشه شکست‌خورده بود که در پیش‌بینی رفتار شکارهایش اشتباه می‌کرد، بااین‌وجود چیزی که زبل خان را زنده نگه می‌داشت و پیش می‌برد روحیه ریسک‌پذیر و اعتمادبه‌نفسش بود. خودشیفته هم بود؟ بله مسلماً دوستانی که با این شخصیت فرهیخته کارتونی زمان نه‌چندان دورمان آشنا هستند نیک می‌دانند که شخصیت‌پردازی زبل خان بر پایه صحبت‌های خودستایانه‌اش شکل گرفته بود.

  • ۰ نظر
    • جمعه ۲۶ مهر ۱۳۹۸