معرفی کتاب حقوق اقلیت‌های جنسی

هم ناامید از کسب مجوز انتشار در ایران بودم و هم نسبت به چاپ نخست در جایی جز ایران رضایت نمی‌دادم. می‌خواستم کتاب را با همین محتوا، در کتاب‌فروشی‌های همین انقلاب ببینم. از روزی که مقدمه‌ای برایش نوشتم تا به امروز، پنج سالی گذشته؛ در این پنج سال بارها رونوشت‌های مختلفی از کتاب به وزارت ارشاد رفته و با انبوهی از ممیزی‌های جورواجور برگشت خورده. برخی را پذیرفتم و بر عدم پذیرش دیگری‌ها پافشاری کردم. پذیرفتم چون خللی در موضوع اصلی کتاب وارد نمی‌کرد، و اصرار کردم بر آن‌هایی که انگیزه‌ام برای پژوهش و نوشتن در باب حقوق دگرباشان جنسی بود.

حقوق شهروندی زیر سایه بحران کرونا

پاندمی کرونا تمامی ساختارها اعم از اقتصاد، حقوق، سیاست و فرهنگ را دست‌خوش تغییر کرده است. پیش‌تر در یادداشتی به مبحث جهانی‌سازی بر اثر بحران ویروس کرونا پرداخته بودم. در این یادداشت می‌خواهم به بررسی حقوق شهروندی زیر چتر بحران کرونا بپردازم.

اصطلاح شهروند و حقوق شهروندی کمی دیرتر از دیگر مصادیق حقوق بشر پا به عرصه‌ی حیات گذاشت. در ابتدا این حق با ملیت افراد مشخص می‌شد ولی آرام آرام و با پررنگ شدن نقش افراد در صحنه‌ی روابط بین‌الملل و با جهان‌شمول شدن حقوق بشر، این حق نیز حالتی فرامرزی به خود پیدا کرد. نه از آن جهت که دولت‌ها بتوانند بر فرض بر جزییات رابطه همسایه خود با شهروندانش دخالت کنند، بلکه هر گاه تنشی ایجاد شود یا سرکوب گسترده‌ای رخ دهد، بر اساس مفهوم نوینی که از حکمرانی خوب و مسئولیت حمایت سراغ داریم، جامعه بین‌المللی می‌تواند درخواست کند که آن دولتِ ویژه در رفتارش با شهروندان تغییری ایجاد کند.

انتخابی بین بد و بدتر

این نوشتار ترجمه‌ای است از یادداشت جسیکا والنتی (Jessica Valenti) در حساب مدیومش که نخستین بار در وب‌سایت سیاست و فرهنگ منتشر شده است. جسیکا والنتیْ نویسنده، بلاگر و فعال حقوق زنان در آمریکاست. وی بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ ستون‌نویس روزنامه گاردین بوده و تا به حال چندین کتاب در حوزه حقوق زنان به نگارش درآورده است. خانم والنتی در این یادداشت به پشتیبانی حزب دموکرات آمریکا از جو بایدن برای انتخابات ۲۰۲۰ انتقاد کرده و با توجه به پیشینه خاکستری وی، در بی‌توجهی نسبت به حقوق زنان و برخی رسوایی‌های اخلاقی اخیرا فاش‌شده‌اش، از مصلحت‌اندیشی به‌عنوان تنها دلیلِ رأی دادن به وی نام برده است.

کرونا در حال تکان دادن فلسفه‌های اخلاقی

بیماری همه‌گیر ویروس کرونا یک آزمون است. آزمونی برای سنجش ظرفیت و توان پزشکی و نیز اراده‌ی سیاسی. آزمونی از استقامت و تحمل و شاید برای معتقدین به مذهب، نوعی آزمون ایمان؛ همچنین آزمونی است برای سنجش توان ایده‌ها و نظریه‌هایی که طی سالیان بسیار، انسان‌ها در جهت شکل‌گیری احکام اخلاقی و راهنمایی رفتارهای شخصی و اجتماعی ایجاد کرده‌اند. همه‌گیرى ویروس کرونا، همگان را با سؤالات عمیقی مواجه ساخته که پیش‌تر هم ابعاد گوناگونش از سوی بزرگ‌ترین فلاسفه پاسخ داده شده بود. در این آزمون، همه حاضرند.

آخرین دختر

نیویورکر درموردش نوشت:

«خاطراتی هولناک و ویرانگر از دوران اسارت به دست داعش … او تجربیاتش را با زبانی صریح و روحی مصمم بازگو می‌کند و هم‌دستی شاهدانی را که در جرم و رنج دیگران شریک شدند، به پرسش می‌کشد.»

واشنگتن پست می‌نویسد:

«نویسنده از جنایاتی که خانواده‌اش را ویران و جامعه‌ی آسیب پذیرش را به نابودی کشاند، پرده برمی‌دارد. خاطراتش بسیار شجاعانه و گامی مهم در محاکمه‌ی آنانی است که آن جنایات هولناک را مرتکب شدند.»

«آخرین دختر»، نوشته‌ی نادیا مراد، دختری از اقلیت‌های ایزدی عراق، گرفتار شده به دست تروریست‌های داعشی و دست به دست شدنش به عنوان یک کالا، یک شی، یک برده! کتاب آخرین دختر روایتی است خودنوشت از سرگذشت دختری که در روستایی کوچک به نام کوچو واقع در استان موصل عراق متولد شد و رشد یافت. بی‌خبر از بازی‌های دنیای سیاست ولی متأثر از آن. نادیا از زندگی‌اش پیش از هجوم داعش می‌گوید، از عقاید افراطی که به دلیل نابسامانی‌های پس از حمله‌ی آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ و پیش از حضور مستقیم داعش، در بطن جامعه‌ی چند پاره‌ی عراق ریشه دوانده بود. درگیری‌های مذهبی و قومیتی، احساس حقارت اهل سنت پس از به قدرت رسیدن شیعیان در عراق و همین‌طور بیگانه دانستن اقلیتی مذهبی که هویتش را نه در زبان کردی یا ملیت عراقی، بلکه در مذهبش یعنی ایزدی می‌جست.