ارنست همینگوی جوان که در یکی از نبردهای جنگ جهانی اول بهواسطهی انفجار یک خمپاره شدیداً مجروح شده بود، در نامهای به خانوادهاش نوشت: «مرگ اتفاق بسیار سادهای است؛ به مرگ چشم دوختم و حالا واقعاً میدانم اگر مرده بودم، برایم چیز خیلی سادهای بود. آسانترین چیزی که تا حالا تجربه کردهام».۱
موضوع مرگ همواره چالش برانگیز ولی جذاب بوده است، چه در میان فلاسفه و چه هنرمندان یا نویسندگان. سروش صحت نیز بهعنوان نویسنده و کارگردانی خوش قریحه و زیرک در کنار ایمان صفایی در آثارشان چه تلویزیونی و چه سینمایی، با موضوع مرگ دست و پنجه نرم کردهاند؛ مرگ برای «صحت و صفا» گاه دستمایه طنز بوده و گاه نقد فرهنگ عامه و در این راه از نشاندن یک رأس گاو جلوی دوربین بهعنوان مخاطب یا در کنار جاده در هیبت دانای کل ابایی نداشته، اولی در فیلم «جهان با من برقص» و دومی در جدیدترین اثرشان «صبحانه با زرافهها».